2 Maanden geleden had ik een laag bod op speurders geplaatst voor een ECHTE schuurvondst metje van de eerste generatie.
Nooit meer iets van gehoord tot 31 augustus of ik nog interesse had in die spartamet.
Contact opgenomen met Metalicus of ie ook zin had om mee te gaan op een spartametologische opgraving.
Als geharde en doorgewinterde spartamet rijder was het antwoord meteen ja.
Het adres was ergens in de kop van Noord Holland een plaatsje waar we nog nooit van gehoord hadden Waarland.
we kwamen zelfs nog 2 vrachtwagens tegen die uit dat plaatsje kwamen
met een naam van uit mijn regio. van Boekel transport Waarland.
Dus het plaatsje bestond echt.
De naam van de weg kon niet toepasselijk genoeg zijn
de Diepgat weg. /tand
Eenmaal daar in de buurt aangekomen reden we op een smal weggetje tussen de velden spits, rode kool en langs loodsen en kassen.
Een doodlopende weg bleek het adres te zijn.
we stopten bij een oude boerderij en dachten eerst bij de tempel of zooi te zijn.
Allerlei spullen overal opgestapeld en grote containers vol met troep. /help
De voordeur word niet gebruikt daar, je gaat ouderwets achterom klopt en roept.
We zijn dat niet meer gewend, het bestaat gelukkig nog in bepaalde contreien des vaderlands. /duim
we werden vriendelijk onthaald door de zoon die alles van de voormalige boerderij aan het opruimen was. Vandaar de schijn van de tempel of zooi
De spartamet die we ophaalden was maar 6 keer gebruikt en was begin jaren 90 droog in de schuur beland.
Met opruimen kwam de Spartamet onverwachts te voorschijn.
Het is een Metje uit 1988 en heeft een 199 blokje
De bovenkant is wat aangeroest door het lange staan in een onverwarmde schuur.
De banden zijn totaal vergaan.
De felsnaden aan de binnenkant van de spatborden vertonen geen spatje roest. dus deze MET is amper gebruikt.
Volledig origineel en alles compleet sinds 1988
De brandende vraag is nu hoe ziet het benzinemembraan eruit naar die lange stilstand.
